Три точки (…) се интерпункциски знак.
Три точки се пишуваат:
- на крајот на незавршен исказ или во средината на реченицата ако се јавува прекин. Пред нив нема белина (празно место), односно се пишуваат веднаш зад последниот збор, а по нив има белина.
На пример:
Не знае дека тука тешко се живее, не знае дека нема за леб, не знае… Ќе дојде, па ќе види.
Сите ќе слушнат за мојата радост… за успехот на мојот син.
- во незавршен исказ од прашални или извични реченици;
На пример:
Ах!… Толку болка!… Ќе има ли сето ова крај?…
- за означување застој во говорот или при испрекинато зборување;
На пример:
Да… токму така, денес е тој ден.
Зо… зо… зошто не ми кажа веднаш?
- при пренесување делови од разговор (телефонски, електронски) за обележување застој и подолга пауза во исказот;
На пример:
– Добар ден… се јавувам во врска со наградната игра.
- за означување прекин на натамошно набројување;
На пример:
Македонија е земја на сонцето, планините, водите…
* Во овој случај, наместо трите точки, може да употребиме зборови и кратенки, како: и така натаму (итн.), и слично (и сл.), и друго (и др.).