, ,

Кузман Шапкарев

Кузман Шапкарев

(1 февруари 1834 — 18 март 1909)

 

Кузман Анастасов Шапкарев е роден на 1 февруари 1834 година во Охрид, во семејство на бедни и неписмени родители.

Самиот тој за својот татко Анастас  ќе рече дека бил „прост и сиромав работник и сосема неписмен“.

Мајка му,  Марија Стрезова, била таа што ќе инсистира да го школува Кузмана, па дури со свој труд заработувала за да му обезбеди средства. … Прочитај повеќе

/од
, ,

Не е бричено, ами стрижено

Не е бричено, ами стрижено
(Македонска народна приказна)

 

Еве како се инаетела една жена.

Мажот видел едно дете гологлаво, бричено и ѝ рекол на жената:

— Види, жено, како е бричено детено во главата.

Бидејќи таа била голем инаетчија, му рекла:

— Море, не е бре домаќине бричено, стрижено е.

— Е како стрижено, мори жено, не го гледаш дека е бричено?!

— Не е, бре домаќине, стрижено е … Прочитај повеќе

/од
,

Ликови во „Црно семе“ од Т. Георгиевски

Романот „Црно семе“ од Ташко Георгиевски е еден во низата романи за судбината на Македонецот од егејскиот дел.
Темата на романот е судбината на група Македонци, затвореници на еден пуст остров во Егејското Море.
Идејата е дека никакви насилства, физичка и психичка тортура не можат да го скршат човековото достоинство и да му го погазат чувството за национална припадност.
Времето на случување е Граѓанската војна во Грција, крајот
… Прочитај повеќе
/од
,

Ташко Георгиевски

Ташко Георгиевски

(15.3.1935-13.4.2012)

Ташко Георгиевски е роден 1935 година во с. Крончилево, Воденско, Егејска Македонија. Неговото творештво е целосно преокупирано со егејската тема, односно со прогонот и ужасната судбина на македонскиот народ од Егејска Македонија по Граѓанската војна во Грција.

Негови најпознати романи се: „Луѓе и волци“, „Ѕидови“, „ Црно семе “, „Змиски ветар“, „Време на молчење“, „Црвениот коњ“, „Рамна земја“, „Исчезнување“; и

… Прочитај повеќе
/од
, ,

Нункото што му беше срам…

Нункото што му беше срам да седне на трпеза дека беше прднал
(Македонска народна приказна)

 

Еден нунко (кум) седел на чело на трпеза и не знам како му се грешило, та прднал малку, ама никој не беше го чул. Се усрамил и си излегол во двор.

Ја ставиле вечерата и требало прво нункото да даде благослов, арно ама нему му било срам да дојде, чунки сторил грешка што прднал.… Прочитај повеќе

/од