правопис

Надреден знак (`) е правописен знак.Надреден знак се пишува само во три случаи: кај не, се и и и, за да се разликуваат од истите форми со друго значење

Загради ( ) се интерпункциски знак. Но, заградите ( ) [ ] се користат и како правописен знак. Загради се употребуваат за дообјаснување

Точка и запирка (;) е  интерпункциски знак. (Не се употребува како правописен знак.) Точка и запирка се употребува

Извичник е интерпункциски знак. Со извичник се бележи извичната интонација, односно различниот интензитет на покачување на тонот.

Правописни и интерпункциски знаци се знаци кои се користат во различни функции.Правописни знаци слуат за разбирање на конкретен збор или група зборови.

При пишување на удвоените самогласки или самогласките во непосреден допир најчесто се греши кај пишување на: мој – мн. мои (моите); твој – мн. твои (твоите)

Слоготворното Р меѓу согласки се пишува без апостроф (‘), а на почетокот од зборот или по претставка што завршува со самогласка се пишува апостроф.

Правила за пишување на самогласките о, е, у: отсутен, присутен, заемно, лакот, нокот, ваму, таму, околу, долу, молкум, ничкум, седум, осум и др.

При пишувањето на самогласката А најчесто се колебаме кај неколку примери. Правилата и примерите за употреба на А се дадени во тектстот..

Правопис претставува правилна употреба на графичките и интерпункциските знаци. Правопис е збир од правила за пишување на зборовите, односно кажаното.

Удвоени согласки Во нашиот јазик во составот од два дела на зборот (претставка или наставка) често доаѓаат во допир две исти согласки.

Апостроф (’) е правописен знак. Апостроф користиме во следните случаи:како знак дека отпаднал некој глас од зборот, во народната поезија, пред слоготворно р