македонски јазик

Согласување е приспособување меѓу зборовите во реченицата. Подметот и прирокот се согласуваат по род, број и лице.

Подмет е втор главен реченичен член. Прирокот секогаш оди со подметот, односно во секоја проста реченица освен прирок има и подмет.

Безлични се оние реченици кај кои прирокот не отвара место за подмет. Тој може да се поврзува со другите реченични членови (на пр. со предметот)

Прирок е главниот, но и основен член на реченицата. Штом имаме прирок, имаме и реченица (или, без прирок, нема реченица).

Реченицата има своја граматичка структура. Таа е составена од членови, и тоа: Главни – подмет и прирок; неопходни и второстепени членови

Реченица е синтаксичка единица организирана според правилата на јазикот која има еден прирошки показател (личноглаголска форма).

Зборот синтакса значи „редење, распоред на зборовите“. Синтаксата е дел од науката за јазикот која се занимава со…

Развојот на граматичкиот систем на македонскиот јазик се одвивал постепено, преминувајќи од синтетички во аналитички тип. граматичкиот

Македонскиот гласовен систем во минатото бил многу посложен од денешниот. Со текот на времето бројот на гласовите се намалувал.

Македонскиот јазик меѓу двете светски војни и за време на НОБ – кодификација на македонскиот јазик

Удвоени согласки Во нашиот јазик во составот од два дела на зборот (претставка или наставка) често доаѓаат во допир две исти согласки.

Апостроф (’) е правописен знак. Апостроф користиме во следните случаи:како знак дека отпаднал некој глас од зборот, во народната поезија, пред слоготворно р