Видови множина кај именките во македонскиот јазик се: обична, избројана и збирна.
1. Обичната множина означува дека имаме повеќе (множество) од именуваните предмети.
На пример: маж – мажи; маса – маси; село – села.
2. Избројаната множина се однесува на точно избројани предмети. Пред ваквата множина секогаш стои број или некој прилог за количество. (Само именки од машки род.)
На пример: 2 молива, 5 снопа, 3 листа, неколку часа, итн.
3. Збирната множина означува колективно единство од повеќе предмети. Тие се гледаат како целост.
На пример: снопје, лисје, ридје/ридишта, краишта.
Обичната и збирната множина ја имаат именките од сите три рода, а избројаната е карактеристична само за именките од машки род кои во еднина завршуваат на согласка.
Множина кај именки од машки род
- Обична множина се образува со наставките: -и, -ови/-еви, -вци (-овци).
Со наставката -и почесто прават множина повеќесложните зборови (ретко едносложните): родител — родители, писател — писатели, гледач — гледачи; коњ — коњи, прст — прсти.
Наставката -ови/-еви ја имаат едносложните зборови: број — броеви, слој — слоеви, клуч — клучови (клучеви), кеј — кејови, стол — столови.
Со наставката -вци множина прават именките што означуваат роднински врски и личните имиња: дедовци, чичковци, тетиновци; Петковци, Јаневци, Матовци.
- Исклучоци при образување множина се именките: ветрови (од: ветер), огнови (од: оган), браќа (од: брат), луѓе (од: човек).
- Избројаната множина се прави со наставката -а и секогаш одат со некој број или количествен прилог: два клуча, три броја, пет стола, десет коња, неколку дена.
- Збирната множина се образува со наставките: -је, -ја, -ишта: лисје, снопје, ридје/ридишта, краишта.
Множина кај именки од женски род
- обична множина образуваат со наставката -и: вести, птици, маси, столици;
- исклучок се именките: раце, нозе (од: рака, нога).
Множина кај именки од среден род
- Обична множина прават со наставките: -а, -иња, и поретко со -и: грла, села, јагниња, времиња, очи.
- Посебна форма е деца (од: дете).
Прочитај повеќе за:
Граматички категории кај именките
Функцијата на именките во реченицата